* * * (Łez wylewanie…)

Łez wylewanie,

szum kapiącej z drzew jesieni

i szelest wiatru świszczącego za oknem,

niczego już nie zmieni

– serce mokre.

Podziwiać wiecznie

przestrzenie zachodzącego słońca

jest tak samo niemożliwe,

jak będąc w twoich ramionach

nigdy nie poznać końca.

[11.10.1997]