Zanim

Zanim stracisz dom rodzinny,

gdzie twe pierwsze miłowanie

rozkwitało razem z lipą,

nim wybiegniesz do grodu

słysząc, że nadchodzi,

by mu spojrzeć prosto w oczy,

tak jak patrzą sobie młodzi –

nieświadomi jeszcze tego,

że utracą coś cennego,

jeśli tylko będą rozstać się musieli.

A spojrzenie na rozstanie

jest dla dwojga pożegnaniem,

nim się znów zobaczą po niedzieli.

 

Nim pokochasz coś zwykłego –

dom czy kwiatek, morze czy urwisko –

najważniejsze, byś pamiętał,

że jak stracisz choćby jedno,

to jak gdybyś stracił wszystko.

 

Nie czyń zatem z drobnej rzeczy

niczego wielkiego,

bo szczęście przemija jak chwila,

więc lepiej nie kochaj niczego.

 

[19.06.1998]